درباره این روزهای احمدی نژاد و اصرار بر بازدید از اوین
حکایت این روزهای احمدی نژاد، بی شباهت با روزهای پایانی دوران خاتمی نیست؛ اصرار رییس جمهور بر بازدید از زندان اوین آن هم در شرایطی که یکی از سخت ترین دوران اقتصادی تاریخ جمهوری اسلامی در حال تجربه است، من را فقط به یاد روزهایی می اندازد که در اوج درگیری ها و مشکلات روزمره مردم، خاتمی و یارانش در مجلس ششم دغدغه اصلاح قانون مطبوعات و افزایش اختیارات رییس جمهور را داشتند!
نمی خواهم ادعا کنم این مسایل به هیچ عنوان مهم نیست، منطقی است که بالاخره یک بار خیلی از ابهامات قانون اساسی اصلاح شود، حد اختیار رییس جمهور، تفسیر برخی بندهای مهم و ... اما مساله اصلی برای مردم اینها نیست؛ احمدی نژاد اگر درک می کرد در شرایط فعلی به جای "بازدید از اوین" بهتر است "بازدید از بازار" را در دستور کار خودش قرار دهد، لا اقل شک و تردید خیلی ها را رفع می کرد که "در همه چیز" تغییر نکرده است!
اما وقتی از اصلی ترین ویژگی اش که همان همدلی و همراهی با توده مردم در اوج مشکلات بود اینقدر فاصله می گیرد و در چنین شرایطی بازدید از اوین برایش می شود اولویت اول کشور، تردیدی باقی نمی ماند که بعد از آفت "اطرافیان نامتجانس"، آفت "جابجایی اولویت های کاری" و مشغول شدن به سیاست زدگی های روزمره دامن گیر او نیز شده است ...
"استحاله گفتمانی" شاخ و دم ندارد، هر چند در این مسیر همچنان گناه امثال احمد توکلی، محسن رضایی،محمد باقر قالیباف، علی مطهری، آن فردی که اگر اسمش را بیاورم فردا مجددا احضار خواهم شد! و خیلی دیگر از اصولگرایانی که از اول با احمدی نژاد بد کردند را نمی توان فراموش کرد ...
برچسبها: احمدی نژاد, اوین, استحاله گفتمانی
